Beatrix Pipe Band organiseerde vrijdagavond 27 januari haar eerste Burns Supper. Iets meer dan 50 gasten genoten van een Schots diner bestaande uit onder andere haggis, whisky en diverse toespraken. De muzikale omlijsting deze avond werd niet alleen verzorgd door pipers en drummers van de vereniging zelf, maar ook door zangeres Eline Scholten en de folkband O’Leary Regulars. Een bijzonder onderdeel was de ’toast to the pipers’ en het antwoord daarop van de drummers. Ministerie van Doedelzaken was erbij.

Ter gelegenheid van de verjaardag van de Schotse dichter en tekstschrijver Robert Burns (25 januari 1759), organiseerde Beatrix Pipe Band haar eerste Burns Supper. Burns schreef vele teksten en zijn bekendste werk onder het brede publiek is de tekst voor het lied ‘Auld Lang Syne’. Beatrix Pipe Band bestond in 2022 zestig jaar maar kon dat niet goed vieren als gevolg van de pandemie. Het Burns Supper was de eerste verenigingsactiviteit, buiten muziek maken om, waar stil werd gestaan bij dat jubileum. Voor de avond hadden iets meer dan vijftig mensen zich aangemeld. Dat waren niet alleen leden en ereleden maar ook aanhang van leden en de sponsoren (Whiskyspecialist The Skiff en café de BarBier).

Het traditionele Schotse diner werd georganiseerd in het muziekgebouw ‘t Akkoord’ in Kortenhoef waar de Hilversumse vereniging al jaren repeteert. Onder begeleiding van een piper en drummer werden de gasten naar de eetzaal gebracht. Daar opende voorzitter Tom van Wingerden de avond, gevolgd door het Schotse dankwoord ‘Selkirk Grace’. Na de Schotse vissoep ‘Cullen Skink’ werd de Haggis binnengebracht door Beatrix-lid Ruben Barf en onder muzikale begeleiding van piper Luuk Dekker. Zoals bij de traditie van een Burns Supper hoort, wordt de Haggis toegesproken (‘Address to a Haggis’) en deze taak werd op geweldige wijze uitgevoerd door Craig Douglas, een rasechte Schot en lid van de vereniging. Aansluitend konden de deelnemers genieten van de haggis, neeps en tatties, een soort stampot bestaande uit koolraap (neeps) en aardappelen (tatties).

Na de maaltijd sprak erevoorzitter Herman Bakker het gezelschap toe en vertelde over het leven van Robert Burns. Bakker heeft diverse tradities bij Beatrix zien komen en gaan maar hoopt dat Burns Supper een blijvertje zal worden. Na het dessert ‘Cranachan’ speelde een miniband van Beatrix diverse muziekstukken. Daarna sprak erelid en voormalig pipe major Josien Teerlink. Zij ging niet alleen in op het leven van Robert Burns (de zogenaamde ‘Immortal Memory’) maar stond ook stil bij enkele historische gebeurtenissen van Beatrix Pipe Band zelf. Ze vertelde hoe zij, en twee vriendinnen, bij de vereniging kwamen in de jaren zestig. Dat was de tijd dat Nederland maar enkele doedelzakbands kende. Omdat de pipe band in Amsterdam geen meisjes en dames toeliet en de vereniging in Hilversum dat wel deed, was de keuze voor Beatrix Pipe Band snel gemaakt. Josien ging kort in op de ontwikkeling die de band doormaakte in al die jaren. Ze benadrukte daarbij de belangrijke rol van jonge spelers. Uit handen van Josien ontving piper Luuk Dekker haar persoonlijke dirk (een Schots zwaard dat door pipers wordt gedragen tijdens optredens) met als opdracht om deze te dragen en te koesteren en later weer over te dragen aan iemand van de volgende generaties doedelzakspelers. Na deze toespraak zong Eline Scholten het stuk ‘My love is like a Red Red Rose’ van Robert Burns. Hij schreef de tekst in 1794 op een oude Schotse melodie.

Een traditioneel onderdeel van een Burns Supper is de zogenaamde ‘Address tot the Lassies’. Hierin richt een mannelijke gast zich tot de dames waarbij er ook wordt getoast. Als antwoord is er dan het ‘Reply to the Laddies’ of ookwel ‘Toast to the Laddies’ waarbij een vrouwelijke gast de toespraak van de man beantwoordt en er ook wordt getoast. Omdat tijden veranderen en het Burns Supper bij een doedelzakband plaatsvond, greep pipe major Jeroen Roskam de gelegenheid aan om een toespraak te houden over de drummers en een toast uit te brengen op de pipers. Een vermakelijke en soms ironische toespraak over de verhouding tussen de pipers en drummers binnen een doedelzakband. Het antwoord van de drummers bleef niet uit. Leading drummer Jelmo Bonomo hield zijn ‘Response to the toast’ van de pipe major en nam de pipers op de hak. Veel aanwezigen herkende in de toespraken van Roskam en Bonomo de relatie tussen drummers en doedelzakspelers die al vele decennia niet zonder elkaar kunnen maar wel heel verschillende instrumenten zijn. De avond werd afgesloten met een optreden van de folk band ‘O’Leary Regulars’.

De organisatie van het eerste Burns Supper bij Beatrix Pipe Band kan terugkijken op een goed georganiseerde en afwisselende avond. Een perfecte combinatie van Schotse traditie, eten, muziek, toespraken en humor.