Warm de Haggis op, zet de whisky klaar en stem de Pipes; Het is tijd voor Burns Night!

Burns Night, of Burns Supper, valt jaarlijks op 25 januari om de verjaardag van de legendarische Schotse dichter Robert Burns, ook wel bekend als Rabbie Burns, te vieren. Hij schreef in zijn korte leven meer dan 550 gedichten. Burns stierf in 1796 op 37 jarige leeftijd aan de gevolgen van reumatische koorts. Zijn meest bekende tekst is Auld Lang Syne, dat hij in 1788 als gedicht stuurde aan zijn goede vriendin Frances Dunlop. Naast het dichten was de in de Ayrshire geboren dichter in de tijd ook bekend om zijn scherpzinnige maar sociale commentaar en focus op politiek gebied.

Terwijl Burns Night voor het eerst werd georganiseerd door zijn naaste vrienden en familie als een herdenkingsdiner voor zijn vijfde sterfdag, is de avond sindsdien veranderd in een landelijk evenement. Een vast onderdeel van iedere Burns Supper is de Haggis. Voor de niet-ingewijden onder ons is Haggis een hartige ‘pudding’ met schapenhart, lever en longen, die wordt gehakt met ui, havermout, niervet, bouillon en een selectie van kruiden en traditioneel wordt gebonden in de maag van het dier; een ware delicatesse aldus de beheerders van deze pagina. Burns beschrijft de Haggis als “great chieftain o’ the puddin-‘race” en een traditionele Burns Supper begint dan ook met het gedicht, voorgedragen door de gastheer, ‘Address to a Haggis’.

Uiteraard bestaat het diner niet alleen uit Haggis maar wordt dit geserveerd met ‘Neeps and tatties’ (mix van koolraap en aardappel), en wordt het diner afgesloten met ‘Cranachan’. Een traditioneel dessert met room en frambozen en in whisky en honing gemarineerde havermout.

Dus, wil je vanavond een echte traditionele ‘Burns Night’ organiseren, houd dan de volgende stappen aan:

• Verwelkom je gasten met het poëtische dankgebed geschreven door Burns: ´De Selkirk Grace’
• Serveer het voorgerecht ‘Cock-a-leekie’, een soep met prei, pruimen en kip
• Huur een piper in (of speel zelf) om de Haggis al spelend binnen te begeleiden, waarna de gastheer- of vrouw ‘Address to a Haggis’ voordraagt. Na een toast op de Haggis volgt dan de rest van het hoofdgerecht.
• Na de maaltijd begint de herdenking, de Immortal Memory, hierna een tweede herdenking gevolgd door de gedichten ‘Ode to the Lassies’ en de ‘Reply To The Toast To The Lassies’. Hierna volgt de laatste herdenking. Uiteraard vergezeld door een toast met whisky.
• Aan het einde van de avond bedankt de gastheer- of vrouw de aanwezigen, staat iedereen op en wordt ‘Auld Lang Syne’ gezongen waarbij de armen worden gekruist en de handen ineen worden geslagen bij de zin ‘And there’s a hand, my trusty fere!’